หมื่นชาติภพข้าสยบเพียงท่าน

“ฝ่าบาท! ท่านต้องรักข้าสิ!” เสียงสูงของสตรีตัวเล็กตะคอกขึ้นเพื่อหยุดบุรุษที่กำลังหันหลังให้เธอ บุรุษตรงหน้าชะงักก่อนจะกวาดตาไปคมทางหญิงสาวด้านหลังอย่างไม่พอใจ

“ท่านต้องรักข้า เป็นทางเดียวที่ท่านจะได้มีชีวิตอยู่อย่างสงบ ข้าเป็นฮองเฮาของท่านนะเป็นสตรีอันดับหนึ่งที่ท่านต้องรักข้าสิ!” บุรุษที่กำลังจะเดินจากไปเดินกลับมาประชิดกายเล็กๆ ของหญิงสาวก่อนจะก้มหน้ามากระซิบข้างหูของหญิงสาวด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น

“ตราบให้ชีวิตข้าต้องสูญสิ้น ข้าก็ไม่มีทางรักเจ้า ผู้หญิงโหดร้ายหน้าไม่อายเช่นเจ้าหากไม่ใช่เพราะอำนาจที่ล้นเหลือของครอบครัวเจ้าที่บังคับข้า ข้าไม่มีวันแต่งตั้งเจ้าแม้แต่เป็นนางสนมแน่นอน จงสำเหนียกตนเองซะ เจ้าอยากได้ตำแหน่งฮองเฮาเจ้าก็เอาไปแล้วก็กอดตำแหน่งนั้นไว้จนตายไปเลยก็ได้เพราะนั้นเป็นสิ่งสุดท้ายที่ข้าจะให้เจ้าได้” สิ้นคำพูดของบุรุษตรงหน้า หยาดน้ำร้อนก็เอ่อล้นจากดวงตากลมโต

เหม่ยเซียนดวงใจแตกสลายแม้ชายที่เธอจะไม่ได้รักเธอแต่เธอก็มอบดวงใจให้เขาไปจนหมดแต่ ใจที่แตกสลายยากจะประกอบขึ้นมาใหม่ เหม่ยเซียนทำได้เพียงแค่ร้องขอให้ 'เซียงเฟย'พี่สาวที่เธอเคยอกตัญญูต่อกัน มาช่วยเหลือชายอันเป็นที่รักจากอันตรายที่ทำกำลังคืบคลานเข้ามาอย่างเชี่องช้าโดยแลกกับวิญญาณของเธอที่ต้องสลายไป

เซียงเฟยที่หลับไปเนิ่นนาน เธอตื่นขึ้นที่ครั้งพร้อมความแค้นที่พร้อมจะคืนให้กับทุกคนที่ทำร้ายเธออย่างเจ็บแสบ